Аз лаҳзаи талоқ, суд ҳатмӣ тибқи қонун шӯъбаи Висконсин моликияти кунад муайян намудани он, ки моликияти присуждается, кадом тараф аст. 61Муайян намудани моликияти бояд тақсим шудааст, хеле васеъ аст, аз ҷумла на танҳо рӯзмарраи, балки суратҳисобҳои бонкӣ, молу мулки ғайриманқул, суғуртаи ҳает арзиши пулӣ, brokerages суратҳисобҳои, воситаҳои нақлиет ва нафақа ҳисобҳо, ҳатто агар онҳо ҳанӯз наделены. Бартараф карда берун аз активҳо, ки хоҳад, ҷудо мебошанд одаренными ва амволи меросӣ, вале ое ин адад нигоҳ худро сифат, ки бояд хориҷ карда шуд, метавонад бо қарори суд. Масалан, суд метавонад барои гирифтани доллари 10,000 бибиям подарила зани дигар ин истисно аз фасли, зеро зани положила он ба ҳисоби бо ҳар ду тарафҳо номҳо. Ое, ва дар кадом андоза, доллари 10,000 ба инобат гирифта мешавад, ҳангоми тақсими амволе хоҳад буд, ки мавзӯи музокирот тарафҳо е бо қарори суд. Умуман, судҳои Висконсин тибқи қонун зарур аст, ки тахмин аз панҷоҳ ба панҷоҳ ҹудо моликияти, дар ҳоле, суд метавонад ба анчом бозгашт аз тақсимоти баробари агар як е якчанд омилҳо, изложенных дар оинномаи соблюдены. Ба онҳо дохил мешаванд давомнокии ақди никоҳ, ое як нафар дорад, ба таври назаррас мерос е интиќол молу мулки на делили, бинобар фармон ва омилҳои дигар. Бояд қайд кард, ки молу мулки добрачное шудан супружеского молу мулке, ки бояд тақсими ҳангоми талоқ дар рӯзи тӯй, вале чунин дороиҳо, иловагӣ ҳисобшуда то издивоҷ, ба асосҳо барои суд, ки бароед аз панҷоҳ панҷоҳ тақсимоти супружеского молу мулк.
Оилавӣ проступок ҳисоб намешавад, дар фасли молу мулк, зеро Висконсин-ин шароб давлат ва ҳам меъерҳои рафтори монанди внебрачной алоқа, на худи таъсир ба қарори суд дар бораи тақсими молу мулк е алимент. Оилавӣ партовҳо (талафот бозӣ, барои мисол), аммо, метавонад ва суханронии Боз, маҳз ба суд дар ниҳояти кор қарор аст, ки ое эҳтимолияти (презумпсияи) панҷоҳ панҷоҳ дивизии бояд рафъ гардида бошанд ҳам.
Бисер маротиба тарафҳо ҷидол ҳаҷми дороиҳои ҳар як аз тарафҳо, балки мушкилоти согласовав, ки он чизе, ки дороии. Ҳуқуқшиносони аксаран кӯшиши ба назар манфиати ҳар тараф, бо назардошти таъсири он ба кўдакон дар издивоҷ, ва омад, то бо ҳалли, ки ҷавобгӯи манфиатҳои ду ҷониб ва ҳадафҳои. Роҳҳои эҷодӣ додани дороиҳо, барои таъмин намудани воридшавии пули нақд барои ҳамин ва амнияти ояндаи ин мумкин аст.
